Door de stijgende levensduurte hebben steeds meer mensen moeite om het hoofd financieel boven water te houden. Ook in onze stad stijgt het aantal mensen met schulden. In 2017 moesten we vanuit de sociale dienstverlening meer dan 1.000 mensen (en hun gezinnen) ondersteunen met één of andere vorm van budgetbegeleiding, -hulpverlening, -bemiddeling of -beheer.
De schuldproblematiek dreigt steeds meer mensen boven het hoofd te groeien, ook in Sint-Niklaas. En hulpverleners zien steeds vaker een link met de opmars van het gokken. Vooral het online gokken zit in de lift. Hulpverleners waarschuwen ons hoe mensen vanachter hun pc of met hun smartphone zeer snel en gemakkelijk schulden opstapelen. De voorbeelden van mensen die starten met 2 euro per dag, maar eindigen met een werkelijk verlies van dagelijks enkele honderden euro, zijn schering en inslag. Die mensen komen terecht in een neerwaartse schuldenspiraal en in een verslaving die slechts zeer moeilijk te behandelen valt.
Maar ook in ons straatbeeld zien we hoe de gokindustrie haar stempel weet te drukken. Zo zien we steeds vaker reclame voor online goksites en ook het aantal handelszaken waar gegokt kan worden neemt toe. Uit gegevens van de kansspelcommissie die de vergunningen verstrekt blijkt dat intussen gegokt kan worden in 32 horecazaken, in 8 dagbladhandels en in 4 echte wedkantoren in onze stad.
Het is tijd om paal en perk te stellen aan deze gokindustrie die bakken geld verdient met de miserie van mensen en die ertoe leidt dat hulpverleners steeds vaker moeten dweilen met de kraan open.
De stad heeft slechts een adviserende bevoegdheid om casino’s of goktempels te verbieden en/of de eigenaars ervan aan duidelijke regels te onderwerpen. Maar die adviesbevoegdheid moet wel maximaal uitgeput worden om een wildgroei aan kansspelen en gokkantoren te vermijden. En om minstens afspraken te maken met de betreffende handelszaken rond speellimieten en de leeftijd en de identiteit van de gokkers. Ook de woekerreclame op online gokken moeten we vanuit onze gemeentelijke reglementen en verordeningen trachten af te stoppen.
In essentie moeten we er alles aan doen wat binnen onze (wettelijke) mogelijkheden ligt om de gokindustrie lokaal aan banden te leggen en van Sint-Niklaas een gokvrije stad te maken.
Want zeg nu zelf. Hoe kunnen we dit casinokapitalisme blijven verantwoorden terwijl de armoede toeneemt en de schulden van de mensen blijven oplopen? Hoe kunnen we schulden doeltreffend terugdringen en gokverslavingen behandelen als het gevaar en de verleiding om elke hoek loert? En belangrijker nog: hoe kunnen we het ethisch -als stedelijke samenleving- aanvaarden dat grof geld wordt verdiend aan de miserie van anderen?
